ข้อเท็จจริง

นายโท กุมภา มาหาท่านนายชอบ ยุติธรรม ทนายความ โดยเล่าให้ฟังว่า เมื่อปลายปี พ.ศ.2553 นายโท กุมภา ได้ทำสัญญากู้เงินนายเอก มกรา จำนวน 2,000,000 บาท โดยตกลงว่า นายโท กุมภา จะชำระดอกเบี้ยให้นายเอก มกรา ทุกวันสิ้นเดือน สัญญากู้ฉบับนี้ ไม่มีกำหนดชำระหนี้ แต่ในการกู้ครั้งนี้ นายโท กุมภาได้นำโฉนดบ้านและที่ดินเลขที่… ซึ่งมีราคาตามท้องตลาด 7,000,000 บาท ให้ไว้แก่นายเอก มกรา เพื่อเป็นประกันการชำระหนี้ พร้อมทั้งเตรียมเอกสารเกี่ยวกับการโอนกรรมสิทธิ์บ้านและที่ดินดังกล่าว ให้ไว้แก่นายเอก มกรา ให้นายเอก มกราสามารถโอนกรรมสิทธิ์ในบ้านและที่ดินได้ในทันทีที่นายโท กุมภาไม่ชำระหนี้

วันที่ 30 พ.ย. 2554 นายโท กุมภา ได้นำดอกเบี้ยมาชำระ นายเอก มกราจึงแจ้งแก่นายโท กุมภาว่า ต้องการให้นายโท กุมภา ชำระเงินต้นคืนในวันที่ 15 ธ.ค. 54 แต่นายโท กุมภา ไม่มีเงินชำระ จึงขอโฉนดบ้านและที่ดินคืนจากนายเอก มกรา เพื่อนำไปขายเอาเงินมาชำระหนี้ แต่นายเอก มกราไม่ยินยอม อีกทั้งยังตั้งนายหนึ่ง มกรา ไปโอนกรรมสิทธิ์บ้านและที่ดินเป็นของนายเอก มกรา

ต่อมา นายโท กุมภาได้รับสำเนาคำฟ้องขับไล่ ให้นายโท กุมภาออกจากบ้านและที่ดินแปลงดังกล่าว

นอกจากนี้แล้ว เมื่อวันที่ 10 เม.ย. 54 นายโท กุมภา ได้จอดรถจักรยานยนต์ไว้ แต่รถคันดังกล่าวได้หายไป นายโท กุมภา จึงไปแจ้งความกับพนักงานสอบสวน ต่อมาปรากฏว่า พบรถจักรยานยนต์คันดังกล่าวจอดอยู่ที่บ้านของนายสาม มีนา แต่นายสาม มีนาไม่ยอมให้การต่อสู้ใดๆเลย จะขอให้การในชั้นศาลเท่านั้น

วันที่ 21 ม.ค. 55 นายโท กุมภา ได้ตั้งท่านเป็นทนายความยื่นคำให้การและฟ้องแย้ง พร้อมทั้งฟ้องอาญา เพื่อรักษาสิทธิตามกฎหมาย โดยหลังจากนั้นไม่นาน นายเอก มกราก็ถึงแก่ความตาย

คำสั่ง

– คำให้การและฟ้องแย้ง

– ฟ้องอาญา

– บัญชีพยาน

– คำแถลงขอปิดหมาย

– คำร้องขอให้ศาลออกหมายเรียกทายาทเข้ามาเป็นคู่ความแทนที่ผู้มรณะ

แนวคำตอบข้อคำให้การและฟ้องแย้ง

ป.พ.พ. มาตรา 656 วรรคสองและวรรคสาม

ถ้าทำสัญญากู้ยืมเงินกัน และผู้ให้กู้ยืมยอมรับเอาสิ่งของหรือทรัพย์สินอย่างอื่นเป็นการชำระหนี้แทนเงินที่กู้ยืมไซร้ หนี้อันระงับไปเพราะการชำระเช่นนั้น ท่านให้คิดเป็นจำนวนเท่ากับราคาท้องตลาดแห่งสิ่งของหรือทรัพย์สินนั้นในเวลาและ ณ สถานที่ส่งมอบ

ความตกลงกันอย่างใด ๆ ขัดกับข้อความดั่งกล่าวมานี้ท่านว่าเป็นโมฆะ

ฎ.351/2522 กู้เงินมีข้อสัญญาว่า ถ้าไม่ใช้เงินคืนตามกำหนดยอมโอนที่ดินตามโฉนดชำระหนี้ให้โดยไม่คำนึงถึงราคาที่ดิน ฝ่าฝืน มาตรา656 วรรค 2,3 บังคับให้โอนที่ดินชำระหนี้ไม่ได้

แนวคำตอบข้อคำฟ้องอาญา

ฎ.904/2511 ในฟ้องข้อ 1 โจทก์ไม่ได้ระบุว่าจำเลยเป็นผู้ลักทรัพย์ของกลาง โจทก์บรรยายไว้แต่เพียงว่ามีคนร้ายลักเอาไปแล้วจึงบรรยายต่อไปในข้อ 2 ว่า ทั้งนี้โดยจำเลยเป็นผู้ลักหรือมิฉะนั้นก็รับของโจรไว้ ซึ่งมิได้กล่าวหาว่าจำเลยกระทำผิดทั้งสองฐาน จึงไม่ขัดกัน ฟ้องของโจทก์เช่นนี้ถือได้ว่าเป็นฟ้องที่สมบูรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5) แล้ว

ฎ.212/2504 โจทก์บรรยายฟ้องตอนต้นว่า จำเลยลักทรัพย์ ในตอนต่อมาบรรยายว่าจับทรัพย์ได้ที่จำเลย จำเลยจึงลักทรัพย์หรือรับของโจร ทรัพย์รายเดียวกันดังนี้ เป็นฟ้องที่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158 แล้ว หาเป็นฟ้องเคลือบคลุมไม่ (ประชุมใหญ่ครั้งที่ 3/2504)

************************