คําพิพากษาฎีกาที่ 3633/2562 

โจทก์เป็นผู้ครอบครองอาคารพิพาทชั้น 3 และชั้น 4 ซึ่งจําเลยให้โจทก์ใช้สอยอาคารดังกล่าว เป็นที่เก็บสินค้าและสถานประกอบการ เพื่อเป็นการตอบแทนที่โจทก์ออกเงินทดรองให้จําเลยยืมไปชําระหนี้และไถ่ถอนจํานองจากธนาคาร ต่อมาจําเลยมีหนังสือแจ้งให้โจทก์ขนย้ายทรัพย์สินและบริวารออกไปจากอาคารพิพาท โจทก์มอบหมายให้ทนายความมีหนังสือแจ้งจําเลยว่า โจทก์ยังมีสิทธิอาศัยอยู่ในอาคารพิพาทจนกว่าจําเลยจะชําระหนี้เงินทดรองจ่ายค่าไถ่ถอนจํานอง จําเลยปิดล็อกประตูชั้น 2 ของอาคารพิพาท ซึ่งเป็นทางเชื่อมไปสู่อาคารพิพาทชั้น 3 และชั้น 4 อันเป็นทางเชื่อมระหว่างอาคารเลขที่ 58 ที่โจทก์เช่าอยู่ทั้งอาคารไปสู่อาคารพิพาทเลขที่ 56 และมีเพียงประตูชั้น 2 ที่โจทก์และพนักงานของโจทก์ใช้ผ่านไปสู่ชั้น 3 และชั้น 4 ของอาคารพิพาทได้ ทำให้โจทก์และพนักงานของโจทก์ ไม่สามารถเข้าไปยังชั้น 3 และชั้น 4 ของอาคารพิพาทได้ แม้ประตูชั้น 2 จะอยู่ในความครอบครองของจําเลยหรือไม่ก็ตาม จําเลยก็ไม่มีอํานาจโดยพลการที่จะปิดล็อกประตูชั้น 2 ซึ่งเป็นทางเข้าออกทางเดียวทำให้โจทก์และพนักงานของโจทก์ไม่สามารถเข้าไปยังชั้น 3 และชั้น 4 ของอาคารพิพาทได้ การกระทำของจําเลยจึงเป็นการล่วงล้ำเข้าไปในอํานาจการครอบครองของโจทก์ ถือได้ว่าจําเลยเข้าไปกระทำการรบกวนการครอบครองอสังหาริมทรัพย์ ของโจทก์โดยปกติสุขตาม ป.อ. มาตรา 362